Braki zębowe a możliwe rozwiązania

Specjaliści uważają, że implantacja jest najbardziej naturalnym sposobem przywrócenia stanu uzębienia, ponieważ zastąpiona zostaje nie tylko koronowa cześć zęba, ale również część korzeniowa, więc wszystkie składowe naszego układu stomatognatycznego pracują w zwykły sposób, tak, jak wymyśliła natura. Metoda pozwala rozwiązać każdy typ braków zębowych, zaczynając od braku jednego zęba i kończąc bezzębiem.

Brak jednego zęba.

Brak jednego zęba do niedawna był uważany za najcięższy przypadek w stomatologii, ponieważ rozwiązanie wymagało oszlifowania bogu ducha winnych zębów.

Na przykład, żeby wykonać most protetyczny (który składa się z parę koron) trzeba oszlifować dwa żywe zęby, żeby stały się filarami – oporą. Implantacja pozwala uniknąć oszlifowania zębów. Implant instaluje się w kość, a na niego zakłada się uzupełnienie protetyczne. Sąsiednie zęby pozostają nietknięte czyli zdrowe i żywe.

Rozwiązanie: klasyczna implantacja zębów jest zalecana przy braku jednego zęba, ponieważ ta metoda jest perfekcyjna pod względem estetyki. Obowiązkowe wymaganie to wystarczająca objętość kości – jeśli jej brakuje, to trzeba wykonać zabieg przeszczepu kości. Średnio leczenie trwa od 4 do 6 miesięcy, a w przypadku braku kości od 7 do 9 miesięcy.

Ząb, który należy usunąć.

Jeśli lekarz stomatolog zakwalifikował ząb do ekstrakcji, na przykład w przypadku nadmiernej ruchomości zęba lub przy zmianach, które nie poddają się leczeniu zachowawczemu lub endodontycznemu, to należy to zrobić, a po – niezwłocznie, a lepiej przed, przemyśleć postępowanie. Współczesne metody pozwalają „otrzymać” nowy ząb zamiast starego bardzo szybko, pacjent nawet nie zdąży zauważyć że nie ma zęba, będzie mógł normalnie uśmiechać się i jeść. W tkance kostnej nie zdąży rozpocząć się proces resorpcji, ponieważ implant całkowicie zamieni korzeń zęba.

Rozwiązanie: W danym przypadku klinicznym  jest stosowana implantacja natychmiastowa – implant instaluje się w miejsce, gdzie w przeszłości był ząb. Postępowanie dalej zależy od stanu tkanki kostnej, całego organizmu i wybranej techniki:

  • metoda klasyczna:  na etapie wszczepiania implantu, który trwa od 3 do 4 miesięcy jest instalowane tymczasowe uzupełnienie protetyczne, które wymienia się na stałe uzupełnienie po całkowitej regeneracji kości.
  • implantacja ekspresowa – «immediate load» z natychmiastowym obciążeniem na 3-4 dzień po instalacji implanta mocuje się uzupełnienie stałe z metaloplastyku – lekkiego materiału, który nie wywiera dużego obciążenia na kość. Jednak protezę wyłącza się ze zgryzu, czyli uzupełnienie jest nieco krótsze, niż reszta zębów. Pozwala to zmniejszyć obciążenie na kość.

Bezzębie: brak zębów w jednym lub obu łukach zębowych.

Do wynalezienia implantacji pacjenci mieli tylko jedno rozwiązanie – uzupełnienie zdejmowane. Taki rodzaj uzupełnień jest stosowany i teraz, ponieważ nie wymaga dużych nakładów finansowych. Niestety ma dużo wad: kość pod protezą ulega resorpcji, więc wyrostek zanika. Poza tym takie protezy nie są wygodne, robią otarcia na błonie śluzowej, mogą wypaść z buzi, i czasem widać że osoba ma sztuczną szczękę.

Implantacja jest drogą, ale perfekcyjną metodą alternatywną. Metoda ta pozwala obciążyć kość, a także zamocować nie tylko uzupełnienia stałe, ale również zdejmowane, które będą pewnie zamocowane i będą wyglądać naturalnie i estetycznie.

Rozwiązanie: metoda klasyczna – Żeby zamocować protezę, która zastąpi cały luk zębowy, należy zamocować 4-8 implantów w jednej szczęce. U pacjentów z bezzębiem w 99% przypadków zachodzi resorpcja tkanki kostnej z powodu noszenia uzupełnień ruchomych i braku obciążenia. Więc najczęściej przed zabiegiem należy przeszczepić kość – co pociągnie za sobą dodatkowe koszty i czas, dopiero po tym zabiegu można przystąpić do implantacji.

implantacja ekspresowa z natychmiastowym obciążeniem – jest to lepsza metoda, ponieważ przeszczep nie będzie wymagany. Są wymagane bazalne lub inne używane w natychmiastowej implantacji implanty, które zostaną zamocowane w najbardziej głęboką cześć kości. Implanty są wszczepiane w kość, więc tkanka kostna nie tylko nie ulega osłabieniu, a nawet robi sie bardziej zbita wokół implanta. Konstrukcje są mocowane pod kątem, wiec pojawiają się idealne warunki dla stabilizacji pierwszorzędowej i można je obciążać po 3-4 dniach przez uzupełnienia stałe.

Brak zębów w odcinku przednim.

W przypadku braków zębów w odcinku przednim najważniejszym wymaganiem jest estetyka, ponieważ mianowicie te zęby są widoczne podczas uśmiechu. Więc zadaniem lekarza jest zrobić tak, żeby zęby wyglądały naturalnie.

Rozwiązanie: metoda klasyczna – jest to metoda z wyboru, ponieważ mianowicie ta metoda pozwala odbuwać tkanki twarde zęba w najbardziej estetyczny sposób. Dopóki implanty goją się, lekarz dentysta formuje błonę śluzową, wynikiem czego jest naturalny wygląd nie tylko zębów, ale i dziąsła.

Braki zębów w odcinku bocznym.

W przypadku braków zębów bocznych, które są strefami podparcia i które są najważniejsze w akcie żucia głównym zadaniem lekarza dentysty jest przywrócenie funkcjonalności w taki sposób, żeby pacjent mógł jeść wszystko bez ograniczeń.

Rozwiązanie: metoda klasyczna – jest to długotrwały proces, przed którym najczęściej wymagany jest przeszczep kości.

implantacja ekspresowa – jest to metoda z wyboru, ponieważ pozwala wyeliminować zabieg przeszczepu kości. Podczas instalacji implant nie wsadza się do przygotowanego wcześniej miejsca lecz wkręca się. Oprócz tego takie implanty można zainstalować nawet pod katem. W wyniki mają perfekcyjną stabilizację pierwszorzędową, a obciążać je można odrazy, nie czekając na całkowite wygojenie. Mianowicie obciążenie pozwala uruchomić procesy w kości, która bardzo szybko ją regenerują.

Znaczna ruchomość zębów.

Jeśli zęby są ruchome, implantacja jest możliwa, ale zależy to od stanu tkanek otaczających ząb. Zęby stają się ruchome z powodu zapalenia dziąseł i choroby przyzębia, co za tym idzie uszkodzenia aparatu zawieszeniowego zęba. Zapalenie może przejść  po instalacji implantu na kość wokół implantu, konsekwencją czego jest odrzucenie implantu, co mija się z celem. Więc najlepiej usunąć zęby ruchome, odczekać, żeby tkanki zregenerowały się i wygoiły i przystąpić do klasycznej metody lub skorzystać z metody ekspresowej.

Ruchomy most niepodlegający naprawie.

Jeśli most jest ruchomy, należy go usunąć. Najprawdopodobniej przyczyną jego ruchomości jest słaba opora zębów filarowych. W takim przypadku należy usunąć most, jak również zęby filarowe, ponieważ nie dadzą rade jeszcze raz wytrzymać obciążenia. Więc trzeba będzie uzupełnić istniejące braki plus braki tych dwóch zębów. W zależności od tego, gdzie znajdował się most – w odcinku przednim czy bocznym – wybiera się metodę implantacji.

Każdy przypadek kliniczny jest wyjątkowy, więc żeby podjąć decyzję, należy udać się do lekarza stomatologa, który zleci dodatkowe badania i ustali plan leczenia, uwzględniając stan uzębienia, stan ogólny pacjenta, przeciwwskazania, a także możliwe powikłania.

Zadzwoń Demed