Recesje dziąsłowe – co to takiego?

Czy zauważyłeś u siebie „uciekające” dziąsła? A może Twoje zęby wyglądają na zbyt długie i dodatkowo odczuwasz dyskomfort podczas spożywania zimnych pokarmów? Jeśli odpowiedziałeś pozytywnie na powyższe pytania, być może Twoim problemem są recesje dziąsłowe. W tym artykule przedstawimy etiologię (uwarunkowania), objawy oraz sposoby zapobiegania powstawianiu i metody leczenia tego schorzenia. 

Jak wyglądają recesje dziąsłowe i co je wywołuje?

Recesję dziąsłową potocznie definiuje się jako przesunięcie brzegu dziąsła w kierunku korzenia zęba, co skutkuje obnażeniem jego powierzchni (tzw. „odsłonięcie szyjki” zęba).  Recesje mogą występować na jednym, kilku, a niekiedy nawet na wszystkich zębach. Taki stan może objawiać się nadwrażliwością zębiny podczas spożywania chłodnych pokarmów, a także ruchomością zębów. Obserwowane są częściej u ludzi dorosłych w niemal każdym wieku. Mechanizm ich powstawania jest procesem złożonym, a za jego efekt odpowiadają zarówno czynniki urazowe, jak i anatomiczne. 

Do najczęstszych przyczyn powstawania recesji dziąsłowych zaliczamy:

1. Niewłaściwy, zbyt energiczny i traumatyzujący sposób szczotkowania (używanie zbyt dużej siły, stosowanie do tego celu szczoteczek z twardym włosiem, wykonywanie ruchów poziomych, które „szorują” powierzchnię dziąsła, co przyczynia się do ich uszkodzenia);
2. Niedokładna higiena jamy ustnej i gromadzenie się płytki bakteryjnej oraz kamienia wokół szyjek zębów i dziąsła (powoduje to stan zapalny, który podrażnia tkanki dziąsła);
3. Cienkie dziąsła i zaniki kości szczęki i żuchwy oraz inne przyczyny anatomiczne, takie jak: nieprawidłowe ustawienie zęba w łuku, zbyt wysokie miejsca przyczepów wędzidełek warg i policzków, płytki przedsionek jamy ustnej;
4. Wady zgryzu;
5. Poddziąsłowe brzegi wypełnień („plomb”) i uzupełnień protetycznych np. koron; 
6. Bruksizm (zgrzytanie zębami) lub zaciskanie zębów (nadmierne siły przenoszone są na struktury utrzymujące ząb, co doprowadza do ich destrukcji).

Jakie są metody leczenia recesji dziąsłowych?

Leczenie tego schorzenia powinniśmy zacząć od znalezienia czynników, które je wywołują, a następnie ich eliminacji. Kolejnym etapem, w razie potrzeb i możliwości, jest chirurgiczne pokrycie odsłoniętej powierzchni korzenia, poprzez przesunięcie tkanek dziąsła w kierunku powierzchni zęba. Przed właściwym leczeniem niezbędne jest idealne utrzymanie higieny jamy ustnej przez pacjenta, skaling oraz eliminacja nieprawidłowych kontaktów zwarciowych. Zabieg wykonywany jest w znieczuleniu miejscowym i polega najczęściej na pobraniu przeszczepu tkanek z okolicy podniebienia, a następnie po odpowiednim przygotowaniu dziąsła i tkanek miękkich w miejscu występowania recesji, wszyciu pobranego przeszczepu. Szwy są zdejmowane po ok. 2 tygodniach po zabiegu.

Artykuł autorstwa Aleksandry Kozłowskiej