Dwuetapowa implantacja
Celem zabiegu jest zainstalowanie implantu w ten sposób, aby zapewnić jego niezawodną osteointegrację (zjawisko pełnego wgojenia się materiału martwego w żywą kość) oraz właściwe ukierunkowanie uwzględniając budowę konstrukcji przyszłego uzupełnienia protetycznego. Dzisiaj najbardziej niezawodnym sposobem zapewnić to (osteointegrację) jest dwuetapowa implantacja.
Etapy leczenia:
- Przeprowadza się zabieg w celu wprowadzenia implantu do kości. Implant znajduje się wewnątrz kości, nie ma kontaktu z jamą ustną oraz jest całkowicie zamykany przez błonę śluzową. Osteointegracja trwa od trzech do sześciu miesięcy.
- Najpierw jest przeprowadzany zabieg, podczas którego implant zostaje uwidoczniony (po około sześciu miesięcy). Dalej instaluje się łącznik, na którym w przyszłości będzie zrobiona korona w wybranym przez pacjenta kolorze.
Jednoetapowa implantacja
Ta metoda różni się od poprzedniej tym, ze nie ma drugiego etapu operacji, który musiałby być przeprowadzony po dwóch-sześciu miesiącach.
Etapy leczenia:
- Najpierw przeprowadza się zabieg w celu wprowadzenia implanta do kości. Następnie instaluje się łącznik, który jest widoczny ponad dziąsło. Na tym etapie pacjentowi można wykonać uzupełnienia tymczasowe.
- Wykonywanie uzupełnień opartych na implantach. Protezy stale są wykonywane po całkowitej osteointegracji, czyli po dwóch-sześciu miesiącach.
Ekstrakcja oraz natychmiastowa implantacja
Jest to metoda, która pozwala zrobić implant od razu po usunięciu zęba. Zalety tej techniki:
- stomatolog usuwa ząb oraz wkręca implant w trakcie jednej wizyty;
- nie ma zaniku wyrostka zębodołowego, ponieważ kość pozostaje obciążona;
- skraca się czas leczenia, a na następnej wizycie odbywa się wykonywanie uzupełnień opartych na implantach;
- jest możliwość wykonania uzupełnień tymczasowych.
Ale metoda ma pewne ograniczenia:
- nie zawsze jest możliwość osiągnięcia pierwotnej stabilizacji implantu od razu po jego instalacji, która jest kluczem właściwej osteointegracji;
- ekstrakcja zęba nie zawsze jest możliwa bez utraty kości, pogorszając tym samym warunki implantacji zębów;
- nie ma opcji zainstalowania implantu po usunięciu zębów po urazie lub tam, gdzie był stan zapalny, ponieważ nie da się osiągnąć właściwej osteointegracji;
- często należy użyć materiały kosciozastepcze (przyczyniające się do wzrostu kości), co znacznie zwiększa koszty leczenia.
Ekstrakcja oraz opóźniona implantacja
Jeśli istnieją wyżej opisane ograniczenia do ekstrakcji oraz natychmiastowej implantacji, wprowadzenie implantu wykonuje się po 2-4 miesiącach po ekstrakcji zęba.
